It’s a performance about the misery of the man of today and his need to escape. He moves slowly, like an organic hybrid, he was born and raised there, while he is trying to escape from everything that keeps him trapped in a self-alienated situation. Finally, the release from his own weight, from the construction he has made for himself, the “waste”, lead him to a new condition of freedom.

Η performance αυτή πραγματεύεται την εξαθλίωση του σύγχρονου ανθρώπου και την εσωτερική του ανάγκη για φυγή. Κινείται αργά σαν ένα οργανικό υβρίδιο γεννήθηκε και μεγάλωσε εκεί, προσπαθώντας όμως να ξεφύγει από όλα αυτά μου τον κρατάνε δέσμιο σε μια κατάσταση αλλοίωσης της ίδιας του της φύσης. Τέλος η αποδέσμευση του βάρους, από το ίδιο του το κτίσμα τα ”σκουπίδια”, τον οδηγεί σε μία νέα συνθήκη ελευθερίας.